Η Έφη Αβδελά εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο διδάσκεται το μάθημα της Ιστορίας στο ελληνικό σχολείο σήμερα. Η Ιστορία θεωρείται ιδεολογικό μάθημα και χρησιμοποιείται αναλόγως. Αντιμετωπίζεται δηλαδή κυρίως φρονηματιστικά με στόχο τη δημιουργία μιας ενιαίας εθνικής συνείδησης και εθνικής ταυτότητας. Η συγγραφέας υποστηρίζει ότι, παρόλες τις δεσμεύσεις του αναλυτικού προγράμματος και των σχολικών εγχειριδίων, αν οι εκπαιδευτικοί δεχθούν ότι διδάσκω ιστορία σημαίνει ακονίζω την κριτική ικανότητα των μαθητών και μαθητριών μου, τότε υπάρχουν πολλά περιθώρια το μάθημα της ιστορίας να γίνει η αφετηρία μιας ενεργητικής, δημιουργικής μάθησης και να πάψει να αποτελεί βαρετή απαρίθμηση εθνικών ανδραγαθημάτων. Άλλωστε, μια στέρεη εθνική ταυτότητα απαιτεί ενεργούς και κριτικούς πολίτες.
