Στην παρούσα διδακτορική διατριβή παρουσιάζονται σημαντικά δεδομένα για την ανοσοενισχυτική δράση της προΤα και του προΤα(100-109). Μελετώντας την έκφραση του TLR-4, καθώς επίσης και ενδοκυτταρικών πρωτεϊνών που συμμετέχουν σε μονοπάτια σηματοδότησης καταρροϊκά αυτού, διαπιστώσαμε ότι ο υποδοχέας αυτός μεσολαβεί, τουλάχιστον εν μέρει, την επαγόμενη από τα δύο πεπτίδια ωρίμανση των δενδριτικών κυττάρων. Τα δενδριτικά κύτταρα που ωριμάζουν παρουσία προΤα ή προΤα(100-109) εκφράζουν σε υψηλά επίπεδα MHC μόρια τάξης ΙΙ και συνδιεγερτικά μόρια, και παράγουν προφλεγμονώδεις κυτταροκίνες. Από τη μελέτη της λειτουργικότητάς τους, αποδείχθηκε ότι εκτός από φαινοτυπικά ώριμα, τα συγκεκριμένα δενδριτικά κύτταρα είναι και ανοσοϊκανά, και μπορούν in vitro να ενεργοποιούν αντιγονοειδικά Τ κύτταρα, ανεξαρτήτως του τύπου τους (Τ κύτταρα μνήμης και παρθένα), αλλά και της φύσεως του αντιγόνου (ιικά και ογκοειδικά). Οι ανοσοαπαντήσεις που επάγουν μεσολαβούνται από TH1- και TC1-τύπου Τ κύτταρα. Παράλληλα, τόσο η ακέραια πρωτεΐνη όσο και το ανοσοδραστικό της τμήμα ενίσχυσαν τις ογκοειδικές, κυρίως, απαντήσεις σε ένα in vivo μοντέλο μελανώματος, με αποτέλεσμα τη μείωση του ρυθμού αύξησης του καρκινικού φορτίου και την παράταση της επιβίωσης των πειραματόζωων. Συνδυάζοντας τα παραπάνω δεδομένα με τις πρώτες ενδείξεις για ειδική εξωκυττάρωση του πεπτιδίου προΤα(100-109) υπό αποπτωτικές συνθήκες, τα αποτελέσματα της παρούσας διδακτορικής διατριβής υποστηρίζουν την ικανότητα της προΤα και του προΤα(100-109) να δρουν ως «σήματα κινδύνου», ενισχύοντας και προάγοντας τις ανοσολογικές απαντήσεις in vivο. Αν η υπόθεση αυτή επιβεβαιωθεί περαιτέρω, ανοίγονται νέες προοπτικές για την πιθανή χρήση των δύο πεπτιδίων ως ανοσοενισχυτικών μορίων για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας αντικαρκινικών, κυρίως, εμβολίων που βασίζονται στη χρήση καρκινικών αντιγόνων σε συνδυασμό με δενδριτικά κύτταρα.
